Zêri yt – Valbona R. Hadri
Zêri yt
Me dridhje qerpikèsh dhe kapërdim lotèsh mundohej t’i tejkalonte dhimbjet që i pèrjetonte deri në palcë .
Sa vinin e i shtoheshin
Por dëshira pèr të jetuar frymonte në ringjalljen e shpresës së fundit.
Iku edhe kjo ditë pritjeje
Mungesa në marrje të kumtit pêr të parë apo jo buzëqeshjen e saj e la fytyrè ngrysur.
Zëri i mekur i engjullit dhe dora e zgjatur mbi flokun e verdhë i shpejtoi rrahjet e zemrès .
Kishte shumë mall ,donte që ai zë të vazhdonte vargun e tij dhe me dorën e një hyjnori ta fuste ne gjoksin e tij pèr ti ēmbèsuar vuatjet e saj.
I mbeti qafa zvarrê . Pa e kthyer kokën ndjeu ngadalë shuarjen asaj drithërime. Nuk
kishte fuqi për tê nxjerr më asnjë pikë zë. Lëvizi gishtin tregues dhe në ajër shkroi më mungon zëri yt.
24.04.2021
Valbona R.Hadri