Dy lot… – Nexhi A Tahiri

Dhuroni donacionin tuaj per mirembajtjen e portalit dhe per promovimin e poetit tuaj të preferuar.

Dy lot…

Me rrodhen padashur, pa kuptuar
Kur lajmin lexova e te kujtova ty,
Poet i dhembjes qe te dilte nga shpirti,
Per token qe te lindi, te burreroi, te krijoi si Njeri,
Njeri qe te deshi e te kendoi plot dashuri!

Sa do te ndjejme humbjen tende , kur nuk do te lexoj nje poezi,
Qe kur e shikoja diku te shkruar e perpija plot etje
E thoja , o zot lere te jetoje , te krijoje
Ai eshte nje gjeni, qe kjo toke rri , rri
E krijon nje te tille te rralleper te te thurur lavdi.

Vitet do kalojne shume do te shkruajne per ty,
Sa shume kishim nevoje per te mesuar e adhuruar.
Krijimet e tua si perla qe ndrisin e feksin
Ndriçojne si fanar per te emblen poezi!