Nenes te shokut – Vangjel Pellumbi
Nenes te shokut
Ti bjere e fli, moj nena ime,
Gjithe diten ke punuar,
S’t’u ndane kurre shqetesimet,
S’t’u lodhen ato duar.
E di moj nene, mos ma thuaj,
Ke qejf te me rrish prane,
Se une nenen time, se kam te gjalle,
Qe te rrinim gjithmone te pandare.
Po ti keshtu s’me le te qete,
Dhe s’mund te punoj, por vetem nenen time kujtoj,
Se syte e tu ngado me ndjekin,
E une vargjet ze e i ngateroj.
Megjithese… Kam qejf, nene te te them,
Te rrinim dhe bashke ta gdhinim.
Ate kujtohet c’me ke thene ;
Kur nenen e kisha gjalle.
Te dua si djalin tim, shume,
Kjo duket edhe tani, te dua si djalin tjeter,
Po edhe tyne, besoj une,
Te kam dashur teper.
Une nenen se kam te gjalle,
Por di vec te them ;
Une poet jam bere i harruar,
Pa dashurine e nenes qe me dhemb…
Pa zjarr qe digjet thelle ne zemer,
Pa vrull, synim te dlire,
Qe njerezit e kesaj toke,
Ti beje te gjithe te mire, si nena ime..!
Autori Vangjel Pellumbi
18/7/ 2021
Tren korce Albania
E drejta e rezervuar e autorit.