Shpresa – Skender Berisha
Shpresa
Vjen kur t’i teket deri te porta e shpirtit tim
sikur një siluetë e padefinuar e kaltëreme
bukuri e flakëruar gjysmëhënë e ngrënë
s’më le të qetë që moti m’u shfaq mbrëmë
qielli i paqtë dritat e vona edhe sytë e saj
kërkonin të gëzuar nëpër natën e shtruar
një zogu i humbi cicërrima
në të perënduar
shpresa vjen e bie në gjunjtë e vet
të bardhë
kthejnë sytë dritat edhe e vështrojnë
me nge
një shkëlqim bukurie tashti po bie
mbi dhe
njëmend s’e shoh po mendjes sime
po bredh
shprush nëpër trurin tim me qef
e pa mëshirë
më vjen ngrohtësisht një dëshirë krejt
e dëlirë
ta diktoj e ta vështroj një herë edhe
sa më mirë
në planetin tim të ri ku vjen e paftuara
e bukur
njëherë e dy edhe përngahera më bën
të lumtur
3 korrik 2016,Prizren