Atje binin tupanat…! – Perparim Dida
Atje binin tupanat…!
Dita e dasmës kohë ishte e ndarë,
e në atë fis kishte valle e këngë.
Në fisin përbri me t’madhe tuj qarë,
përballë dasmës një mort i rëndë.
Këto emocionet të çuditëshme janë,
sikur i kthyekan zemrat në gurë.
Vaji ska vesh s’dëgjon këngën pranë,
e gëzimi vajit s’mund ti bëhet urë.
Mua m’u kujtua fjala e një t’pashpirti,
i tha t’pamundurit hallet qaji vetë.
Kështu është jeta diku gjëmon tupani,
diku morti i rëndë e i çjerrin faqet.
Sot shkruajta unë poeti ç’më pa ky sy,
ç’dëgjoi veshi në dasëm e në gjëmë.
Në fshat në njërin fis binte fort tupani,
në fisin përballë qanin,morti i rëndë.
Sa pranë lumë e lumë e mjerë e mjerë,
nën ritmin e tupanave vaj e këngë.
Qanin fortë në një anë faqet tuj i çjerë,
ana tjetër me tupana valle e këngë.
P@Dida.
¡Allí cayeron los tambores …!
El tiempo del día de la boda se dividió,
y en esa tribu había bailes y canciones.
En la tribu junto a tu gran llanto,
delante de la boda un mort pesado.
Estas extrañas emociones son
como si convirtiera corazones en piedra.
El aceite no oye, no oye la canción cerca,
y el gozo del aceite no puede convertirse en puente.
Recordé la palabra de un hombre sin alma,
contó lo imposible los gritos de lágrimas él mismo.
Esta es la vida en alguna parte, el tambor ruge
en algún lugar pesadas mejillas mortales y desgarradas.
Hoy le escribí al poeta lo que este ojo me vio,
lo que el oído escuchó en la boda y en la aflicción.
En el pueblo de una tribu, el tambor cayó con fuerza,
en la tribu frente al morti pesado y lloroso.
Cuán cerca del río y del río miserable y miserable,
al son de tambores de aceite y canciones.
Llorando fuerte de un lado tus mejillas desgarradas,
el otro lado con tambores de baile y canciones.
P @ Dida.