Pa mendje – poezi “anonime” – Luan Kalana

Dhuroni donacionin tuaj per mirembajtjen e portalit dhe per promovimin e poetit tuaj të preferuar.

pa mendje -poezi “anonime”

-Kur më del gjumi natën,
s’fle ,ri terë naten zgjuar,
shoh endërra me sy hapur,
me shpresë të shoh ku je,,
…më kot,…ti ke perënduar !
-Numeroj yjet me radhë,
shikoj mos je fshehur,
te Arusha e Mdhe ,pas Jupiterit,
pa fundesi nuk te gjej,
je bërë,,Ylli pa Emër !
-Përgjumur dua të perqafoj,
të puth buzët e margaritar,
me aromë të parfumuar,
-Më kot..jasteku ishte bosh,
Ti u zhduke pa lenë gjurmë,
puthjet akull ,u bënë lot,
si qenka kjo dashuria shpirterore ,
te deh te marros,jeten ta shton,
zhgenjim enderor,si ne perralle,
…por t’i dashuron,një Anonim,pa emër..!

& lumeka