Dallget – Vangjel Pellumbi – Vangjel Pellumbi

Dhuroni donacionin tuaj per mirembajtjen e portalit dhe per promovimin e poetit tuaj të preferuar.

Dallget

Nga brigjet e gurte,
Dallget dilnin.
E gurret e rera, u lidhnin plaget, dhimbjen,
Kur dallget me to perplaseshin.

Ato e kishin lirine,
Dukeshin me sy e ne balle,
Perplaseshin mbi brigjet e gurre, krenare,
Dukeshin sikur thone ; ne jemi ne balle.

E dallget k’theheshin perseri ne vend,
E dukeshin si zambake te bardhe,
Me dhimbje k’theheshin nga cdo kend,
Me shkumen si zambake te bardhe.

Mbi shkembinjte e detit, ku qendrojne,
Mbi rere e brigjeve, dukeshin te vogla vale,
Qe zbardhojne, si zambake te bardhe,
E gurret e rera, u mbulonin plaget, dhimbjen.

Dallget perplaseshin ne brigjet,
Dhe rera renkonte me dhimbje,
E dallget ndaheshin ne togje,
E shkuma e tyre mbi rere binte…!

Autori Vangjel Pellumbi
4/8/ 2021
Athine Greqi
Te drejtat e rezervuara te autorit.