Engjëll i nëmur – Sadik Krasniqi
Engjëll i nëmur
Kam puthur vetëm buzët tua
të zjarrta të ftohta
të kuqe të kafta
e do buzë të tjera janë djegur
vetëm për një puthje të afshët prej cubi
kam puthur vetëm sytë e tu
të qeshur si lumi
e të trembur si sytë e kalit në greminë
e do sy kanë lotuar
tërë natën e lume si shelgu vajtues
për takimin e premtuar me frikë
kam përkëdhelur vetëm flokët tua
të prera shkurtë e herë të gjata ujëvarë
të krehura bukur e të shprishura furtunë
e dikush me gishtërinjtë e dridhur
i ka nxjerrë flokët nga mërzia
për një trokitje të beftë
në derën gjysmë çelë
t´i kam ledhatuar vetëm gjinjtë e tu
të fortë e të çuar peshë
e herë të urtë si qengja të fjetur
e gjinjtë e saj tërë natën janë dridhur
si valët e vlimit
dhe kanë pritur gishtërinjtë e mi
t´ua heqin këmishën e djegur
kështu vetëm ty
të kam dashur e dashur
unë engjëlli yt i nëmur
*Nga libri “Oazë palmash të djegura “