Ne do të kthehemi – Skender Berisha
Ne do të kthehemi
Ka kohë që qaj për ty
larg teje Çamëri
lotët ruaj në shami
po nuk rrijnë vijnë tek ti
ka kohë që psherëtij
shtrënguar brenda shpirtit
çam bre çam me rrënjë
po psherëtimat s’ndalen
gjejnë rrugë e vijnë te ti
ka kohë që këndoj
por jo,vajtoj për ty
dhe vaji s’ndalet
po rrëshqet si loti
e vjen moj te ti
sa kohë e gjaku gjakun kërkon
ta gjej atje tej te rrënja
ku dromcat e shpirtit
flasin sa shumë e më rrallë
ka shumë kohë që digjem
e digjem moj për së gjallë
sa futë shamia ime e kresë
mbi të cilën ra dhunë e përdhunë
sa të dua e digjem e mira ime
në kujtime e bukur si kushi
shpirti im kacavarur në këngë
n’oborret e shkreta në vile rrushi
dhe qaj Çamëri pa pushim
në këngën time të dhimbjes
e flas me ty zgjuar dhe në ëndërr
edhe pak e deri nesër deri nesër
do të kthehem një ditë…
kështu më thot porosi e gjyshit
kënga e këputur sa herë
e këputur prej vajit e gjakut
edhe ëndrra që më kapton
përnatë bre përnatë…
po ecë nëpër dritë terr terr
i mbushur i tëri vrerë vrerë
kush s’më merr në gji si ti
bash si ti moj Çamëri
e dhimbja më kapton
ditë më kapton natë
e dal te deti bash i Joni
si më kanë thënë moti
ta kujtoj motrën kaltri
të netëve tua
moj e mira Çamëri
e nuk më zihet vendi vend
se më sillen nëpër mend
ato vende rend e rend
e Pargë a Paramiti
e Kallamas
moj e bukura Artë
do të kthehem një ditë…
vonë a shpejt a shpejt a vonë
aty krejt te dheu unë kuq krejt
te deti ynë kaltëruar
kaltëruar kaltërzo e paharruar
gjithnjë e bukur në të kujtuar
11 korrik 2012,Prizren