Mbrëmja e maturës – Rrahim Billa
Mbrëmja e maturës
Në mbrëmjen e maturës , vallëzuam
Pa i folur njëri – tjetrit , asnjë fjalë
Njëri – tjetrin , në sy e shikuam
Ndërsa mendimet , rridhnin valë – valë
Ishin katër vjet , plot me shpresë e dritë
Plot ëndrra për jetën , e plot fantazi
Sa shpejt ikën vitet , ja ku vjen një ditë
Njëri shkon në jug , e tjetri në veri
Në udhën e dijes , për të udhëtuar
Në ëndrrën tonë , kjo udhë nuk mbaron
Për disa kjo ëndërr , s’kishte përfunduar
Ndërsa për dikë , ky fat nuk ekziston
Nuk e harroj atë natë , me plot shkëlqim
As atë vajzë , si flutur krahëshkruar
Do të doja ajo natë , të mos kish mbarim
Në qiell si zogjtë , të kishim fluturuar
Të takoheshim prapë , kishim deshirë
Të vallëzonim , si atë natën hyjnore
Por jeta nuk tregoi , aspak mëshirë
Përgjithnjë na ndau , në moshë rinore
Ajo vajzë bjonde , e si një yll drite
Ajo vajzë syzezë , e bukur shumë
E pashlyer në kujtesë , nëpër vite
S’e harroj dot jo , dhe po të dua unë
Nuk e mendonim , të fundit atë natë
Kishim thurur shumë ëndrra për jetën
Jeta solli , shumë dallgë e shtërngatë
Në ëndrrat tona , nuk flitej për vdekjen
Kjo jetë e poshtër , s’pat aspak mëshirë
Mbushur plot me vuajtje , e plot fatkeqsi
Na vrau ëndrrën , shëmbi çdo deshirë
Këtë ëndërr të bukur , me plot dashuri.
Mars , 2007
Rrahim Billa / Albania
Shkëputur nga libri
” Vargje për jetën “