Siluetë nën ujë – Seti Pezaku Vladi
Siluetë nën ujë
Këtu,
përreth lumit toka është e lagësht
dhe po ashtu e largët.
Shumë gjëra janë të dënuara të jenë të largëta.
Shumëkujt s’i bie rruga
të dëgjojnë këngën monotone të vajit të valëve,
se asnjë lumë s’i tregon të mbyturit e tij
ngatërruar me flokët e ujit.
Pranë bregut,
në fund të një pellgu uji
befasisht,
fytyra ime pasqyron një siluetë
në formën e një lutje,
herë-herë në formën e një puthje
që fshihet përgjysmë
mes ujit e qiellit
si një foshnjë jetime
që me dhembje qan.
Eh, më duhet të pi gjithë ujin
për ta rindërtuar siluetën
që dënes me zë të mbytur,
për të nisur gjërat e panisura,
ditët e braktisura në një skaj tjetër të jetës
së lënë pezull.
Është përçartje që rrokullis
skutat e errëta të mendimit të djersitur
me bulëza të verbëra drite!
Mbi ujë shkruaj me gishtërinjtë e dorës emrin e saj;
silueta u ronit ngadalë
si përpëlitja e fundit e një dallëndysheje të sapo vrarë
dhe humbi në një mjegull plot mister.
@seti pezaku vladi
13/10/2021