Mbi arsyetimin duhet te besosh – Albert Hitollari
” Mbi arsyetimin duhet te besosh ”
——————————————————————
*
Si nuk u lodhe prej durimit , o i denje per te pranuar zhgenjimin ,
ti qe akoma s’ke kuptuar , se jeten ne medyshje s’duhet ta harxhosh ?!
Eshte koha te ndergjegjesohesh , se veç mbi arsyetimin ,
e jo ne sinqeritetin e kontradites , duhet te besosh !
*
Boll te poshteruan , o i durushem e i uritur prej se vertetes ,
ty o i veçuar prej perçmimit , e i ndruajtur prej shfrytezimit ,
mjaft besove ne lojen etyre , ti o i vet humburi i vetvetes ,
e i vonuar me hezitizem , se gjeturi rrugen drejt qellimit !
*
Mjaft o pendestar qendrove ne medyshje , e i lekundur prej bindjes ,
se nga ata qe te gatuan mjerimin , mund te presesh ç’do gje ,
ti o i ushqyer prej ankthit , e i dehur veç prej dhimbjes ,
nga fanatiket zemerak qe dhe me te keqen , bejne pakt me te !
*
Boll o i pakerkuar ne mendime , o i medyshur e i perkundur ,
qe ende vazhdon te besh paqe , me te keqen e vetvetes ,
degjo njehere britmen therese , te brendise tende te mundur ,
per arratine e arsyes , e syrgjynosjen e se vertetes !
*
Mjaft ju dedikove pasionit , te perçmueseve hipokrit ,
e agonikeve qe arsyeja u duket , si ç’menduri e dyshim ,
anormaleve qe besojne te pabesueshmen , te shtirureve heretik ,
qe jane veç fundi i nje fillimi , e i nje udhe pa qellim !
*
Boll mbete gojembyllur , e prej lemoshes teper i vetkenaqur ,
me nderim e lavdi per ata , qe ç’do dite te veshtiresuan jeten ,
Altruisteve qe te lodhen , me proverbin e tyre te plakur ,
dhe prej mosperfilljes se pagatoreve , qe shperblejne veç vetveten !
*
Mjaft i besove dinakerise se rrafinuar , te “ideve te medha ” ,
se vet’rrotullimi i nje rrote , perben nje fillim t’jeter te ri ,
dhe esences se thelbit te gjerave , qe te trumpetojne ata ,
si dhe per rikrijimin qe çirret e bertet , virtyti i tyre ogurzi !
*
Boll u besove ” Bujareve me sy Engjelli ” e me shpirtin lunatik ,
arratiakeve te pabese , qe te shigjetojne ne dredhi e pusi ,
unit te “Gjeniut ” qe kohen e jetes , pak nga pak po ta kosit ,
e “gjenerueseve realist” qe te pabesueshmen , kane te vetmen priori !
*
Mjaft u besove aforizmave anormale , te diturakeve ” mendjendritur” ,
entuziasteve te yshtur nga zilia , e filozofeve te shtuar farisjenj ,
boll o i vertitur prej rrenimtareve te zjarrte, ti i flakeritur ,
prej blasfermimit largpames , te “synimtareve
te medhenj ” !
*
Nuk u merzite prej anadolleve , e as prej poterexhinjeve ?!
dhe kur nderkallesh ne marramendjen , e dhimbjes dhe urise ?!
prej “solemneve teper kurajoz ” , e djallezise se marifetxhinjeve ,
e kercellimes se dhembeve te kapriçozeve te denje , intrigant ,varrmihes ?!
*
Nuk u lodhe prej fragmenteve e parathenieve , te enigmatoreve renegate !
e admirimit te lukunisteve , e idhudhtareve te vjeter ?!
prej cubave e haluçinanteve , si dhe plebejve te rinje tinzak ,
Transplanteve te t’jetersuar , me nje dyfyresi krejt t’jeter ?!
*
Mir do ish te zgjosh ndergjegjen , e arsyes ti therrasesh veç nje here ,
per k’to vemjeve te zgerlaqura , qe te duan tu perulesh ne gjunje ,
ti o sherbetor i gatshem , qe su lodhe prej sherbeses asnjehere ,
prej llojit e superllojit , qe per dreq jane shtuar aq shume !
*
Veç ateher ke per te kuptuar , se ke bere vertet ate qe duhet ,
se arsyetimi mbi vertetesine , te ç’liron shpirtin prej meditimit ,
tu kujtosh ikuizicionisteve , se me zjarrin jo s’mund te luhet ,
si dhe gjithe atyre qe kenaqen , te mekojne ty drejt vetgjymtimit !