August 4, 2024

Ah, sikur – Seti Pezaku Vladi

Dhuroni donacionin tuaj per mirembajtjen e portalit dhe per promovimin e poetit tuaj të preferuar.

AH, SIKUR

E pashë rrezen e dritës
kur u shkëput nga syri i diellit dhe ra
në prehër të durimit të tokës sime.
E pashë kur gjithëçkaja u argjendua
nga lulja tek shpirti,
mori formë e mori jetë.
Thau plagë baladash,
dogji shaminë e lotit,
shkuli gozhdën e skamjes dhe,
e nguli relike në muze.
Kamja hodhi rrënjë e çeli gonxhe,
urrejtja u bë dashuri,
dashuria u rrit kala.

Muzgu klithmoi shkrepave të qiellit.

Nisëm të jetojmë me këngën,
me të bukurën ndjesi të biografisë sonë.
E pashë
shigjetën e busullës që ndaloi atje
ku fakon perëndimi.
Brohoriti gruri,
vala,
blerimi!
U ndez fosfor dhe heshtja nën selvi!
Brohorita edhe unë:
Lavdi, o Zot!
Me flatra ere
desha të ngjitem në kalanë e gëzimit,
të ndez pishtarin e ligjëratës sime…
Një zile telefoni gjumin më zgjoi.
Paskam qenë në ëndërr!
Aaah, sikur…!

@seti pezaku vladi
26/01/2022

Shpërndaje në rrjetet sociale:
Porosit vide-poezine tende, kontakto => laberianews@gmail.com
WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com