Jam ngulmues – Edmond Dervishi
Jam ngulmues
Jeta s’mund te jete e kristalte ,
Kur endesh neteve plot me ves ;
Per dashurin e embel mjalte ,
Nje i ri rrin gjer ne mengjes .
Shetit ngado neper mes territ ,
Nder veshe i jehon vec zeri i Saj ;
E , ai do t’shkonte pertej ferrit ,
Qe engjellin e Saj ne krah t’a mbaj .
Dhe nese hena u fsheh nder re ,
Kenges i’a merr e i ben serenat ;
Zogezen nga gjumi kerkon t’a gre ,
E , zvarritet me shkallare lart
.
Por zogeza s’ndjen fare asgje ,
Se ,gjumi i rend ,i imbel e ka zen ;
E , ne enderr shikon vetem Ate ,
Qe rrin nden dritare naten me hen .
Ah !- kjo ndjenj sa perveluese ,
Por , si kristal Ajo shkelqen ;
E , un jam ngulmues vogelushe ,
Misterin tim dot s’e zberthen .
11/8/1982
Erd Dervi