Cigania – Petro L. Sotta
CIGANIA
Në Shkumbin ajo lahej çdo ditë,
E shihja nga bregu ku rrija fshehur,
Si një gjahtar, që po rri në pritë,
Me armën e gjahut të ngrehur.
Si një sirenë lumi, ajo më ngjante,
Me këmishë të hollë trupin mbuluar,
Larg diku, një bretkosë po qante,
Ndoshta një gjarpër e kish kafshuar.
Ciganët buzë lumit në çadër flinin,
Se kanistra edhe kosha punonin,
Por cigania e bukur me Shkumbinin,
Aty çdo mbrëmje, të dy flirtonin.
Po rrija i gozhduar, atë duke e parë,
Kur hidhej e përdridhej si një sirenë,
Mbi një degë plepi qyqja duke qarë,
Ndërsa hëna mes shelgjeve më vjen.
Larg tutje bretkosa, akoma po ulërinë,
Ndërsa unë ciganen e shikoja i fshehur,
Shelgjet më fshihnin buzë lumit Shkumbin,
Si gjahtari me armën e gjahut ngrehur.
Petro Sota 1 korrik 2022……….