I ngjaj Laokoontit – Brahim Avdyli
Brahim AVDYLI:
I NGJAJ LAOKOONTIT
1.
Kështu
po mundohem
gjatë gjithë jetës,
e shoh veten
në përplasje
midis gjarpërinjëve,
kacafytem me ta
përpiqem
që të ngjallë përsëri
fjalët kokërr,
përgjigja e prerë
mungon gjithmonë
nga fjalët,
e nuk e di
si mund të dalësh
nga kafshimet e serta!…
2.
Gjarpërinjt
më kafshojnë
aty ku mund të kafshojnë,
tek unë
prirja për qëndresë
e gjeturia
mi qetëson pak dhembjet,
kallet etja e përhershme
e helmet
shtrojnë për vdekje
gjakun e pastërt,
prandaj bëj përpjekje
t`i këpus me duar
vëshimet e tyre mbi vërtetën
e vërteta ka ikur nga vetja
ka kaluar më tutje
e trishtuar
prapa shpresave të mia-
nuk mund të afrohet
te kjo përleshje
me të ligën e ferrit!…
3.
Nuk dorëzohem dot
para povave të përhershme,
gjarpërinjt e kohës
përpiqen që të më marrin
driten nga sytë
të ardhmen nga balli
e jetën nga trupi,
që të më bëjnë
më në fund
përmendore të ngrirë
nga helmi i ditëve!…
4.
Nuk janë miqtë
e baballarëve tanë
djemëve të djalit të parë të Polifemit
Ilirit tonë,
copa copa i ka rënë trupi në dhé
gjaku si gurrë
e drita e syve përtej botës,
ata që dinin të gënjejnë
gjithë helm të kafshojnë
e ta copëtojnë
të qenurit gjallë-
rrugën e ecjes në ardhmëri!
5.
Hadin e kanë vatër të tyre
mbretërinë
pavend të caktuar
të nëntokës,
nuk do të kesh ç`të bësh
me atë guri të ngrirë
plumb
mbi këmbët e tua,
vetëm nëse
drejtësia e perëndisë
e bën të veten!
6.
Ju, borealët e mi
të Atlantës së përmbysur
mija shekuj e mileniume
para Krishtit
përpiqeni të mësoni
tërë botën
e të mos jemi
Laokoont
në rrethin e parë
të rrotullimit
ndër kafshimet e paditurisë,
jemi flakë të Yjeve!