Konglomerati i thirrjeve të huaja – Brahim Avdyli
Brahim AVDYLI:
KONGLOMERATI
I THIRRJEVE TE HUAJA
1.
Pas gjashtëmijë vjetësh
zgjohen kur nuk e presim
konglomerati i thirrjeve të huaja,
ecë mu në zemër
të përpëlitjeve tona
e me anomalitë e bishave të harruara
derdhin ujë të pistë
në mes të Shqipes!
2.
Shqipja e jonë dridhet e tëra
me erën e korbave
anë e përtej kohërave!…
3.
A ka më tmerr
të priten me një cohë të kuqe
të ndarë nga flamuri
vrasësit më tmerrshëm
meduzat e vdekjes sonë
në mes të Tiranës!
4.
Disa që flasin shqip
lëkurën e hijenave
e mbajnë mbi supe,
hedhin copa pëlhure
të fjalëve të rreme
sikur kanë ku t`i fshehin
manitë e çmendura
për të plaçkitur
pak kaltërsi
në detin e dallgëve të vjetra!
5.
Kështu
bota del prej vetes-
nuk mund të përbijë
fëlliqësinë e korbave
mbi plagët e dhembjes
e mira
nuk ndodhet
në fjalorin e ditëve,
është tretur prapa Diellit
e klithë!
6.
Turpi ka rrjedhur
prej konglomerateve,
i shesin lirisht
të pavërtetat e tyre
në emër të engjujve
nëpër qiellin e mashtruar
të dhuntisë!…
7.
I vraftë Zoti i Madh
i drejtësisë së vlershme-
si mund të mashtrohen
kështu
ditët e bardha!
Tani
gjaku i mashtrimeve
u rrjedh nëpër damarë,
e nëpër thirrjet e huaja
i nderojnë kobet!