Druret qe s’gdhenden kurre – Elida Prifti
DRURET QE S’GDHENDEN KURRE
Shiu binte mbi supe
E atje flinte gjume
Dhe kure vetetinte
Ai gerrhiste me shume
Dhe reet e mundura ,
Treteshin ,vetvetiu
Lemza graq e ngruq ,
Ti ecen me shpeijte
Kanalet te thelle t’kaperces
Te trumbullt ,me llume
Metej te shtyshe me kembe
Druret qe S’GDHENDEN , KURRE
Po me pase te dele
Nje lume me vale
Ai eshte dinak ,e dredharak
Doren e zgjat, si lypsar
I veshur me maska
Eshte si vampire
Se po tee , mbertheu
Jo,jo ai ska meshire
Si per cudi ,me ret e ka mire
Ngjajne te dy ,kane nje karakter
Zilia e tij, ne ligesi shperthene
Barkun ka fryr ,sdurone dote ne diell
Se dielli ka SHPITE
Dhe shiun e thane
Nje qiell i paster
MIJRA YJE mbane
E.P. 28.8.2020