Heshtjeve, shuar – Dhimitri Jani Kokaveshi
HESHTJEVE, SHUAR.
Si një metamorfozë
shuheshin
shpresat, përmbysur
vazhdimësisë së
heshtjet të stergjatura
gjenin
alternimet…?! Udhëve
mbetën
gëzimet…? Ndarë
ligjeve
mbi guximin e të paditurit
në deformim
identiteti?… Guximit
i pa kuruar
i pa shëruar, në mjekim.
Në fizik
Shpjegimesh, shtrydhur
shpirtit…!
Dhuruar, jetës i ngrinim
udhët?…
Mërgimit mposhtur
guximit
në progres mes çudive
të shthurura
kryet, lartësonin
“krenarisë?!”
Zbërtyer, të paditurit linim
dijet…?
Shtëruar… dijet…?!
S’i lash dhe
pse m’i ndrydhën
“surprizave”
pa një shpjegim na ndanin
dijet…?
I njoha dhe u përballa
studimit!…
S’ mi ndalnin “as trimat”
E shthurrur
në besim të mbetur
vetmisë
të një vullkani të shuar
pritjeve të mallit…!
Në shpërthim.
Dhjk©12-10-2015