Nënë Terezës – Fatmira Lazaj Milori
Nënë Terezës
Zemër dashurie , përmbi dritë-shkëndije ,
Me mantelin hedhur , bijë Shqipërie ,
S’jam e rëndë në pamje por , peshoj mbi diell !
Jam Mari e botës , dua të jap die !
M’pleksur me gërsheta , mësimet e nënës ,
Njëra ishte loti , në syrin e hënës ,
Tjetra ish virtyti , qiejt’vetëtimë ,
Nëpër festa pashkësh , e ndez dashurinë !
Me zëmër të madhe , nënë s’ishe bërë ,
Zoti të kish s’jellë , për një bot’të tërë ,
Fëmijët në duar në gra’hmën e fundit ,
Fryma jote’shënjtë , çelte dritën syrit!
Nuk e di kush ishe , Mari a Merjeme ,
Por një Shënjtërim , gjithë botës i erdhe ,
Shqiponjë …e Shqipes , hap krahët e dlirë ,
Shënjtëroje kombin , dritë mbi errësirë !
Ne
Ne jemi qielli ne jemi toka ,
Ne jemi s’prova , që jeton epoka ,
Ne jemi dielli , që lind e nuk duket ,
Ne jemi buja , që në kafaz mbytet !
Ne jemi heshtja , kur gjaku merr dhenë ,
Ne jemi lumturia , kur mbi lot flemë ,
Ne jemi krenaria , kur shtypur rrimë ,
Një klithmë zëri , kthyer oshëtimë!
GEZUAR PASHKET KRISHTERIMI