Sot kam dalë nga xhenemi – Zhaneta Fisti
Sot kam dalë nga xhenemi.
Nëpër zjarr e nëpër flakë.
Me ca ermra të dërguar.
Nga një botë shumë e lashtë.
S’kërkoj më dhomës së errët.
Se me vetë kam ç’do gjë.
Kush lexon këtë timen zemër.
Melodinë bëhet një zë.
Në mos jam vetë melodia.
Nga gjuha ëndërr e lashtë.
Janë zoti e perëndia.
Që më sjell përdore jashtë.
Në mes gjithë këtyre fjalësh.
Duke ecur me bastun.
Më jepni dorën ju lutem.
Këto ëndrra qënkan shumë.
Kush i do ëndrrat e mia.
Le të vijë t’i shkruaj vetë.
Se dhe pak që unë kam shkruar.
Duan një radhë të vërtetë.
Të pres Miku ynë i lashtë.
Me histori të vërtetë.
Të japëm emër kësaj jete.
Se më ke ndihmuar vetë.
Kush e ndihmon dashurinë.
Gjithnjë këtë kultivon.
Shkronja ka Lindje e lidhje.
Me dashuritë bashkë jeton.
Nga njeri shkruaj mendimin tim për pasion.
Të pastër si dy gurrat.
Mendoj se lexohet dhe nga të tjerët.
Shkronja e fjala lidhën dhe me njerëzit e kësaj bote.
Ëndrrat e mia janë të çuditëshme.
Ëndrrat e gjumit flas.
Ajo ishte Hajmalia.
Malia që hante.
Malja.
Mbas shumë dhimjesh erdhi në jetë ky fëmi zheni.
Stakthyrylla e quanin.
Mysybet.
Me shumë kuptime dhe fjala vetë.
Sepse lindi shumë i zgjuar.
Një miku i tyre u bë kumbare e djalit.
Kumbarja është një njeri që ndimon.
E mori të vogël që ta mësonte.
Shumë ngjarje për tu shkruar kam.
Tradita DUKATASE.
SHKRUAJ VETË SOT por nuk mjafton.
SHKRUESI ISHTE KUMBARJA. MIKU.
BURAZER me HAJMALI.
UROJ që ERËZA e lehtë të na lidhë që sot për më të mirën si tradita e lashtë pa dredhi.
E jo vetëm …
Siç ishin ato kohët e para tona, sepse koha sot jemi NE.
Të drejtat rezevohen autores
Zhaneta Haskoçelaj Fisti 15 / 5 / 2021 Venezia
Lexim të këndshëm e fundjavë të mbarë kudo që jemi nëpër hapat tanë miq e dashamirës.