Oxhakut – Nertesi Asllani
Oxhahu im i fshatit tim te larget
Oxhahu im i ngritur diku thelle
I regjuri nga prush dhe nga flaket
E madhja ngohtesi mes malesh mbjelle
S’u tunde kurre nga bora dhe acari
Dhe prushi digjte tej mesit te nates
Kulme kulme tymi te gufari
Dhe xixa – xixa dilnin permes flakes
Oxhaku im i burrave te mocem
Rreth asaj vatre kuvendonin gjate
Pergjumur une aty nga fundi odes
Degjoja ato fjale qe rridhnin mjalte
Nga shekujt vinin zerat e nje fisi
Jashte binte bore e furtune
Aty u ngroh gjyshi , kastergjyshi
Oxhak i shtrenjte ku u ngroha dhe une
Oxhaku im pse je deshperuar
Ne prusherim te loteve me mall
Per pyjet rreth e rreth qe jane rralluar
Apo per ne qe vijme rralle e me rralle
Oxhaku im i fshatit tim te larget
Kudo qe jemi ndihet fryma jote
Dhe ngrohemi nga prushi dhe nga flaket
O flakadan i ndezur neper mote.