E bukura e dheut – Rrahim Billa
E bukura e dheut
Mu afrua ngadalë , si një hënë e plotë
Duke më magjepsur me atë bukuri
Mu duk sikur isha në një tjetër botë
Ku nuk ekzistonin , luftëra e padrejtësi
Kurrë nuk kisha parë , një të tillë bukuri
Pak kohë pa fjalë , unë kisha mbetur
E bukura e dheut , më shikon ndër sy
Dhe s’kisha fuqi , vehten për të mbledhur
Zemra digjej flakë , mendja mjegulluar
Ta kem unë për fat , do të ishte mrekulli
Nuk po gjenja fjalë , më ishin shterruar
Ndërsa ajo buzëqesh , me aq embëlsi
E doja aq shumë , sa shpirtin më pushtoj
Prej saj s’do të ndahesha më , asnjëherë
Shpirti i bërë shkrumb…sa shpejt lulëzoj
Në të katër stinët , njoha veç pranverë
Me të bukurën e dheut , jam i lumturuar
Bukuria e saj…rrezëllitëse e plot magji
Me të…në fusha e male , e nëpër yllësi
Të bukurën dhe mua , zoti na ka bekuar
8 / 12 / 2020
Rrahim Billa / Albania
Të gjitha të drejtat e autorit
janë të rezervuara