Prit,s’e dicka kam per te thene – Marjana Ninga
Prit,s’e dicka kam per te thene,
Ajri,u pakesua,dot s’po te ndjek,
Atyre rrezash, ku hesht gjallesa,
Dhe preh shpirtin,si ne parajs.!
Prit dicka kam per te thene,
S’e dot s’po ngjitem,
Te te arrij,
Duart,kembet me s’me bejne,
I qendruam mrekullite.!
C’fare eshte ketu?!
Vertet parajse?!
Ku madheshtohet si nje mbret,mali!
Aty,gjen gurra,ku mbeshtetesh,
Ku lind nje muze,foshnjerake,
Ku ulen,ngrihen aritmite,e zemres,
Dashur,padashur ,degjohen si tingujt,e nje sahati.!
Eh!
Bucet gjithe kraharori,
Gjithe frymezim,plot nostalgji,
Aty ku nje dore,fal prej jetes ,nje buqete lulesh,naimtare,
Ku kendoi, “Bageti e bujqesi”, gjithe vendeve plot perralle!
O lendinat,e bukura plot lule,
E ju o male mbreterore,
A s’me percillni pak zerin,
Ku te therres,me zerin e larte,
E te tremb,pellumbat,rreze,shkembit,
Te tremb,thellezat hijeshise,ku te rendin,si topolake,
Te tremb bilbilin ku prehet,degesh,
Qe te ja nise,prap kenges,
Zbrisni lendinash,ju spend te bukur,
E qetesine ketij,vendi ja trazoni,
E kendoni me zethin tuaj,
Mes tingujve muzikore,
Aty ku lind dielli,dhe aty tek, perendon.!
Aty ku plot ka jete,
Aty ku natyra,nene,flet vete.!
Rengjethet,tek zgjatet dora,
Tek tregon lulet,e malit,
Tek nje rrjedhe burimi u rriten,
Tek toke e paprekur,shtrire,rrenjeve sterralli.
“Natyre shqipetare”
Nostalgji!
Nen qetesine e yjeve,vertet lindin vargje poetike.