Mbetur në errësirë – Fetah Maliqi
MBETUR NË ERRËSIRË
Në errësirë pafundë
Mbetur populli sot!
Kërkojnë rrugdalje
Jo, nuk gjejnë dotë!
Në errësir rrugë pafund
Njerëzimi po vuan,
Ecin, vrapojnë, kërkojnë lëmosh,
Në vende të huaja Europjane.
Ç‘ka menduamë, nuk përfituamë,
Edhe ate që patëm, humbëm!
S‘i, t‘na nemë i joni vendë,
N‘konferenca e n‘kuvendë!
Kështu është kur mendja spunonë!
Gëlltisin kohën sa me parë,
Që të ikun nga përgjegjësia,
E nga të zezat në këtë vend.
Ju ka humb vetëdija
As ndihëm nuk pranoni!
Sa të marr që jeni
Vetë vetën e dënoni!
Gabojn më qëllime apo pa qëllime,
Të dehur apo pa synime,
Të humbur në errësir
E ana tjetër, plot dritë e diellë.
Si të iket nga ky ankthë,
Që në shpirt s’më le rehatë,
Pas ndrrimëve rrënjësore
Vie koha e qetësisë…!
31.01.22
Hamburg