Vij në paqe – Donika Stasa
Vij në paqe
U lodha o njerëz , e gjendur mes vorbullës ,
duke pritur si e mpirë gjykimin tuaj ,
sa herë që jua ka ënda të më tjetërsoni ,
paçka se për veten mund të bëhem dhe e huaj .
Por nuk mundem jo , të jem ajo që ju doni ,
me logjikë të fortë a mendim frigoriferik ,
se jetën e kam të thjeshtë e pa programe ,
i gëzohem çastit … e çastin e kam frikë .
Më falni…që nuk u bëra dot si disa nga ju ,
me ritëm plot vrull a lakmi që të tundon ,
më mjaftojnë dhe ca copëza të së sotmes ,
e ardhmja është larg e ndoshta më vonon .
Ndaj mos ma mbysni në paranojë buzëqeshjen ,
se asnjërit prej jush… shpirti s’ja vodhi kurrë ,
të kundërtat në vetvete tërheqin njëra – tjetrën ,
dhe kur plagët dhembin a djegin si furrë .
E nëse rrëzohem..lermëni në rrugën time ,
mbi gabimet e mia sërish të ngrihem vetë ,
nuk kërkoj nga ju të mundeni t’më kuptoni ,
por vetëm kujtohuni : si ju e kam një jetë .
Se jam si një lis i rrahur në shqota ,
por dhe kaq e brishtë njëkohësisht ,
e nëse guxoj të vij në rrugën tuaj ,
vij e sigurt … e në paqe sigurisht .
Donika Stasa