Hedhin vallen si në parajsë – Elida Prifti
HEDHIN VALLE SI NE PARAISE !
Neper dhimbjet e te dhembshurve
Bertete dhe i pa dhemshuri
Bertete dhe ai qe see ndjen
Ata urith qe, dynjane ne fyte e kane zene
Zemren e kan t’veshur me gjethe t’djegura
E Brenda mbajne ere kerm
Mendimet e tyre te c’mendura
Hedhin vallen e te deurit si ne parajse
E me Sy si te verbuar shikojne
Thonee … NUK dine e ata NUK kuptojne
EDhe lumi shkon i trembur e , me rrembim
E valet hidhen perpjete ,me vrull manjake
Doli nga shtrati ky i shkrete
Ke te zere , e ke , te lere
Gurgullin neper naten pi’s zterr e
Si perbindesh pa free
Mos valle Lisit ,do, ti nxjerre rrenjet
Dhe degat ,duan ti tulasin
E mbeshtetje te mos kene
Te mbeten pa perqafime ,e pa Fjalen e shejte
Mars ,me Diell ,me ere e shi perzier
Aman ,Largoi qyqet mira kilometra large
S’e i kane venat e zemres
Kremastar mbushur me helm
Dhe kur bejne s’i te vilanosura
Mos u besoni see lukthi i tyre eshte nje zgaver plote me miza
S’e kane patur barkun bosh kurre jo ,jo asnjehere
Mars …Te lutem .. Rrite Diten e jepi Shprese
Te lind Dielli , debora te shkri
Te puthen Lisi me deget e vet
Sythet te shperthej ne ,e te zgjaten deri ne qiell
Ta pastrojne ajrin e ndotur ,e t’marrim fryme thelle
Jeta te kete bukurine e VETE ,Jeta mbushur me Jete
E.P. 27.3.2020