Fllad (Fshatit tim, Drashovicës) -Hiqmet Mehmetaj
Nga Hiqmet Mehmetaj
FLLAD
– Fshatit tim, Drashovicës –
Nga yjet e gjithësisë,
Veç një yll në shpirt mē ndrin,
Është Yll’ i zemrës sime
Që më fshin çdo ëndērrim.
Është ylli i mēngjesit
Që hap ditën në pranverë,
Është fllad i Drashovicës
Dritë e syrit që më çel.
Kodrat veshur me ullinj
M’i zgjojnë ëndrrat e natës,
Si hojà rruazash qëndrojnë
Mbi ballin e ndritur të vashës.
Ndërsa rrepet shekullorë
Ftojnë bagētinë në hije,
Prehen zile e kēmborë
Nëpër tinguj sinfonie .
Lum’ i kaltēr dergjet verës
E ngadalë më fut një zjarr,
Fëshfërin puhizë e erës
Val’ e butë shtrohet mbi zall.
Vala këngë e valëzuar
Ëmbël pëshpērit ca fjalë,
Kthjellon zemrën e trazuar
E më ledhaton me mall.
Vashëzat e lehta pendë
Si rrallë shtojnë bukurinë,
Te burimi çuçurisin
Djemtë rreth e qark u vijnë.
Tok me ujēt e burimit
Meskëputurit si yje,
U lypin nga guri i gjirit
Pakëz ujë perëndie
Tinguj zëmre , tinguj vale
Derdhin gaz në shpirtin tim,
Kjo iso, ky fllad Shushice
Më sjell larg fëmijërinë !
Hiqmet Mehmetaj