Tradhëti – Suzana Alimani
TRADHETI
Në gjoks më rëndonte legjenda
tre emra më rrihnin në tëmtha
përballë më shfaqej kështjella,
tre bija, tre gra, tre nëna
I padukshëm, i mjegullt armiku
(në jetë k’shtu ndodh gjithsesi,
të dhëmb më shumë plagë e mikut
që fort shtrëngoje në gji)
Kalaja e heshtur, e ngurtë
e mykur më shfaqet kujtimit,
nje dorë, një këmbë, një gjoks,
ca klithma rrëqethëse jetimi.
Tre burra të besës u lidhën
bedenave të ngurta një ditë
ku tokë e qiell bashkohen,
ku retë përkëdhelin frëngjitë.
Ç’thëllim u hyri mes flokësh,
ç’mënxyrë në veshë shushuroi,
ç”mallkim e treti betimin,
ç’tradhëti ne zemër pjumboi?!
Në tre u betuan mbi gurin,
në tre u betuan në zjarrë,
në tre u betuan për vatrën,
por një ne quajtëm shqiptarë…