Burimi nën lajthizë ! – Vangjel Nasi
Burimi nen lajthize !
Nen lajthize ka nje burim ,
Ne nje lendine plot gjelberim ,
Bukur uje i ftohte gurgullon,
Uje i kulluar kristal ,
Plot jete ,lule ngjyra ngjyra ,
Syri te sheh ,embel
Dhe qesh fytyra ,zbukuruar .
Zogj e kafshe ,prane e prane ,
Qeshin ,lozin ,si vocerake,
Cukitin barin zogjte ,
Kullosin bagetia ,
Me natyren kuvendojne ,
Shpende ,kafshe , te gjithe bashke .
E thone midis tyre ,
Po njeriu c’ kafshe eshte …!?
E ka zbutur Zoti ,
Eshte larguar tani nga rruga e tij,
Eshte futur ne kllapi.
I marrosur eshte bere ,
Muaj nga jeta larguar,
Vini re sa kemi ndryshuar .
Plumba zhurmeshem mbi
ne leshuan ,
97 se kini harruar ,
Sa kenaqej kur te vdekur shikonte ,
Djalli ,qe boten ka pushtuar.
Qete, qete lekuret na c’vishte ,
Mish e hell ne tave na piqte ,
E kur lodhej rehatohej ,
Me lekuren tone mbulohej .
Sot edhe pyjet marrin jete ,
Rriten shpejt e shkojne perpjet .
Ne tre muaj pylli i kuruar,
Flake e zjarr dikur i perveluar,
Sepata , sharra e kish sharruar .
Shume nga ne s’ menduan,
Sa natyren e demtuan …
Ndotur , mbytur e tymosur,
Natyren ne shekuj,
E e varrosem, e groposem .
Flet natyra e vendosur ,
Njerez brenda rrini mbyllur
Dhe pak muaj pa ju jashte ,
Skrap nga mushkeria eshte larguar ,
Zemra ime eshte kuruar ,
Toka pyejet po marrin jete,
Pa vene dore njeriu i shkrete ,
Celen pemet ,bari mbiu,
Mbyllur brenda bej cudi ,
Se pa Ty natyra ndrit,
Pa Ty njeri perjashta,
Jeta vazhdon ,mrekullon
Dhe pa Ty natyra rron …
Vangjel Nasi
Drenove Prill 2020