Shkëlqim i humbur – Dhimitri Jani Kokaveshi

Dhuroni donacionin tuaj per mirembajtjen e portalit dhe per promovimin e poetit tuaj të preferuar.

SHKËLQIM HUMBUR.

Yjet?… U lodhën
lartësive
dhe derdhnin lotët
e mundimit
si një mohim mes
rrezatimit
përplaseshin, netëve?…
Gërryenin
shkëlqimet diellore
dërmuar dhe
zbehur natës, i humbur
degjeneronte
shkëlqimin dritës
nuk ja merrte
nata?!… Nuk njohu
veç ngjyrat
e saj të erëbizmit
vishte
si vello apo, fustan
i gjatë
territ, zbërthehej në
rrezatimet
e devijuara kometave
të humbura
natës, zbërthehej
kjo errësirë…!
Pushtues i ngitur natës
dhe ne, falej
dëshirave? Kërkonte
si shkëputje
meteorësh mes natës?…
Një dëshirë
e falur u tur, si komit
i tulatur dhe
i lëshuar: Mbi mall
dashurie
zgjonte!… Çdo zjarmi
jete e vrisnin!…
Mbi çdo gëzim.
Dhjk ©13-04-2012