Sot, i prenë drynin kafenesë sime – Bajrush Zeka
SOT, I PRENË DRUNIN KAFENESË SIME
Sot, i prenë drynin kafenesë sime,
Atë dry të rëndë e të ftohtë çeliku,
Aty pihen kafeja e rakia me okë,
E çdo njeri rrëfen për jetën në tokë.
Sot, i prenë drynin kafenesë sime,
Drynin me ndryshk të trishtë,
Pingul ra në tokë me një trokëllimë,
Potkonjtë e Covidit nuk tundin uzurgjinë.
Sot, i prenë drynin kafenesë sime,
E karriget i ulën poshtë rreth tavolinave,
Edhe xhamave pluhurin ua pastruan,
Të shohin dritën, netët na e vonuan.
Sot, i prenë dryrin kafenesë sime,
Unë po shijoj një filxhan kafe si ngaherë,
Edhe një gotë raki të kthjellët shtëpie,
Jeta më buzëqesh lehtë, më s’më bën hije.
Sot, i prenë drynin kafenesë sime,
Kafenesë ku gjej frymëzim për poezinë,
Shkruaj vargje deri në orë të vona,
Aty vetëm druni ngjan si Corona.
Ai hark i vogël, po aq i fortë e i ftohtë çeliku,
Mbylli një botë të tërë, po në muze shkoi e iku.
Bajrush Zeka