Atdhe – Xhemile Aliu
ATDHE
Sa herë kaltërsive qiellore udhtova
Ngroha shpirtinë më ty i shtrenjëti atdhe
Porsi valë deti me rrembënte frymëzimi
Kur mendoja se tek ti tani atje do të vijë
Nji ndjenjë gëzimi e pa përshkruar
Shpirtinë ma rrembentë si rrufeja
Frymëmarrja disi nji agushi ndjente
Ishte malli për tokën tende të bekuar
Ç ‚farë bagazhi të rendë jete bartim
Ç‘dhembje qe të tronditin qenjën ton
Kjo jetë largë atdheut të benë te cfilitur
Kur në shpirt gëzimin nuk mund ta ndien
Me agun e mengjesit herët zgjohësh
Nji ditë tè re nji shprese,pèr të ardhmen
Por mendja pa pra atje tek ti fluturonë
Në vend të huaj i lirë je ,por ndien prangosjen
Kur shpirt s’ndihët i lirë ,ç‘ndjenjë të kaplon
Trishtimit mudohësh qe ti ik, por dot se benë
Zhytëshesh në kujtime nga e kaluara n‘atdhe
Loti lotin se pret e zemra kërkonë prehjën
3o-05-2018
Gjermani