Në petkun e dritës (Besfort Demollit që vdiq i ri) – Zana Pira
Në petkun e dritës
(. Besford Demollit që vdiq I ri)
Nuk mund të m’a marrin
Frymëmarrjen t’ime
Akrepat e orës
Deri në bërthamën e fundit t’mollës
Aty Ku kam dëshirën të strehoem paraprakisht
Ndoshta zemra ime është pak e ftohur
Por nuk venitet Kurrë e kurres!
Një pikturë pa ngjyrë gjatë udhëtimit të gjatë
( Besfordit I shfaqet si një përrall e bukur
Natyrisht se po..
Dhe i shikon me knaqési té vdekurit
Se si vallëzojnë në Luginën e engjëjve
Duke shkelun nëpër fijet e holla t’barit
Ku binte shi
Afër Lumit
Më pas
Bota i dukej e purpurt
Krejté e purpurt
Mveshun me kujtimet rinore
Nën petkun e dritës
Sidoçoftë. (Besford)
Një cop gjumë
Të bën mirë
Edhe në parajsén.
E amshimit !
Zana. Pira. 22.06.2020 Kosovë