Kjo stinë vere – Xhemile Aliu
Kjo stinë vere
Drita sa filloi të bie
Shpresat ngritën lartë
Rrezet dielli si i ka hije
Kësaj stlne të ngrohët
Nga lartë qiellit lozin ret
Nganjiherë qielli tungj
Toka kërkon etjen t’shuaj
Labirintët e sa t’i mbyllë
Nga etja e madhe , shkrumb
Duket natyra ,si në çdo verë
Grur duhët ndrruar ngjyra
Në të art me u mveshë
Gjithëçja merr ngjyr ari
Kjo stinë e bereqetit mbarë
Mundi vitit mirë llogaritët
Sa u mbushën hambarët
Kështu ishte nji kohë të hershme
Tani toka gjemon nga djerrina
Djelmërija iku shumë largë
Vaj po lëshonë edhe vet stina
Ata qe hijeshojnë motinë
Në çdo kohë e në çdo stinë
Na i rrembeu gurbeti mjerë
Gjithëçka u shëndrrua në djerrinë
Tokë moj tokë e laë me gjak
Mbjellur varret anë e kend
Si kurr gjamët s’po të ndahën
Dhembja e lokës, bjeshët shemb
28-06-2020