Në emër të Zotit mëso – Sadbere Gagica Spahija
NË EMËR TË ZOTIT MËSO
Kushtuar Dalush Kadriut
Bredhëm gjithandej
Rrugëve të bardha
Me trastat e mbushura me ofshama
Për përcëllimat e kohës
Për brengat e shtruara rresht
As hambaret nuk i nxinin
Shtrydheshin e ndrydheshin
Shtigjet e mbyllura për t’i hapur
Buburreca të kuq
Ngritnin grumbuj mbi ne
Mbi thirjet e Monunit plak
Në dheun e Dardanisë
Tok me rënkime
Deri te Maja e zezë
Tok me Setilinë
Akordim i antonimisë
E keqja shtrihej si mortaja
E di Dalush
I thinjur nga pesha
Po kurr i krrusur
Gjithmonë vertikal
Zëri yt nuk ishte i vetmuar
Ishte zë tarzani
Se nga ai gen dolëm
Pellazgë me thllësi
Ilirë për liri
Hapi yt
Hapi jonë
Shtegëtoi
Rrugëve me shlliga
Rrugëve me të liga
Nuk u ndale
Duke ia dredhur qafën
Të keqes
Në log burrash
Me besën prej guri
Të pat hije shkumësi në dorë
Me të matje hapësirat
E shkelura nga hijezezat
Nga një specje kanibale
Dikush i bëri të afërm
Dallimi aq sa maza e qepës
Për t’u shtrirë shlirëshëm
Në plangun tonë të përgjakur
Loti nuk pati vend në qepallat tua
O dakol o Dalush i dalur për së mbari
Ti numroje me vi vizoreje
Për shtatë kat tokë
E shtatë kat qiell
Zbuluar me porosinë hyjnore
“Besoje të fshehtën”
Lexo në emër të Zotit
Për ta zbuluar
Të pazbuluarën
E doje uljen këmbëkryq
Në qilimin kuqezi
Për të peshuar rëndë
Në tokën e shenjtë
Të Dardanisë
Nga ajo tokë
Me gurë për forcë
Me fushë për bukë
E more porosinë e Ilirit të Madh
Me numra të panjohur deshifrove
Fuqishëm për atdhenë
Mëso për Lirinë tënde
Në tokën tënde…
Shqip