Udhëtim nëpër kohë… – Zeqir Hysa
UDHËTIM NËPËR KOHË ..
Tura vrap i rashë ,udhëkryqeve të kohës,
si mburojë , përkrenaren e skenderbeut,
ndjenja të trazuara,mes kohës së pabesë,
shpirt udhëtar i panjohur vargan i atdheut.
Dhe shpresa ime,si mërgatë e harruar,
kohën ta fus në binarë shinash,uruar
buza e tharë,për puthje,mallëtërbuar,
kundron shpresa në jetën e zemëruar.
Jeta si dallgët e ujërave,të cekta,
si varka të çara,mbytur nga delta,
ska peshë,arsyeja,mendime të paqta,
kalvari durim,thyejnë dëshirat e flakta.
Nëpër puse të thella,kërkoj veten,
se dushmani sulet egër mbi ne si korbi ,
vdekjen e gjen, nga trimat për atdhen,
trimëri e jona derdhur mbi ta si lubi.
Në errësirën e heshtjes,më vlon dhimbje,
qetësohen kockakrisjet ,kur vjen veç mbrëmja,
nga malli, guri çahet,druri kalbet në heshtje,
kujtesa i thërret harresës,se këtu është fitorja..