Puthja e nje gruaje..! – Ardian Muca
Miremengjes e nje jave te mbare miq kudo qe jeni..!
Puthja e nje gruaje..!
Më ndali,më puthi dorën e m’tha;
Me fal,që mendjen,s’ta puth dot kurrë.
Pasi me vështroj në sy,pa mëndje m’la.
Lermë t’ë puth ato burime,ku nis kjo gurrë..!
*
Butësisht me gishta m’ledhatoj fytyrën.
Ajo si kameleon pigmentin ndryshonte.
U stepa,i’a kuptova sjelljen e mënyrën.
Një puthje me hir’ e pa pahir po kerkonte!..
*
Më fal,që jam e dashuruar,ështe faji ìm..!
Ama unë dua poezin tënde e s’të dua ty!
Po ato dy liqene, lermë ti kem inspirim
Te shoh panoramat e bukura,që ke në sy.
*
Nga fjalët e asaj gruaje mbeta guhak.
Me veprimet e saj nisi t’më tundonte!.
Mes njerzëve sikur e pash veten çullak.
Kur fytyrën me puthje,nisi t’ma mbulonte.