Sikur të mos ishin kurrë – Rifat Ismaili

Dhuroni donacionin tuaj per mirembajtjen e portalit dhe per promovimin e poetit tuaj të preferuar.

SIKUR TË MOS ISHIN KURRË

Pas pak ristoranti mbyllet
Në portën e tij kanë mbetur
Gjurmë të gjalla, të dalldisura
Shumë takime me jetën…

Unë, brenda qartësisë sime
Kuptoj, do jetë një lot, një peng
Do jetë një dhimbje…e shuar
Në çdo gjurmë që prek…

Do jetë një gjurmë e paharruar
Që s’ do kurrësesi, të heshtë,
Ndoshta, ndonjë puthje e premtuar
Apo një gjest i thjeshtë.

Do ketë ndonje gotë të thyer
Nga ndonjë maraz pa shkak.
Një gjurmë që i thotë tjetrës;
” Rri me mua dhe pak”…

Do ketë një valle të heshtur
Gjurmësh që rendin ndër natë
Sa mall kam për jetën
Sa pak çdo gjë zgjat…

Festa mbaroi dhe mbeti
Zemra e natës…vetëm
Që do ti fshijë të gjithë
Me fshesën e heshtjes!…

Vitet ’90