Pellgu – Kujtim Hajdari

Dhuroni donacionin tuaj per mirembajtjen e portalit dhe per promovimin e poetit tuaj të preferuar.

PELLGU

Anës lumit, në një xhep,
Uji mblidhej e vallëzonte,
Më kujtonte kabaretë,
Ku mërzinë dikush harronte.

Bukurinë i prishte lumit,
Mbushur plot kur kalëronte,
Sikur donte që prej gjumit,
Ujin e qetë ta harbonte.

Pushoi shiu, uji shkoi,
Ngjante lumi me një përrua,
Pellgu hundën lart e çoi,
Më shikoni, o miq, mua.

Por së shpejti qelbi botën,
Pellgu anës i harruar,
Kush kalonte kthente kokën,
Larg prej ujit t’qelbëzuar.

Lumi etur digjej diellit,
Si këpushë pellgun duronte,
Dhe me sytë lart drejt qiellit,
Ta flak bregut sa do donte.
KUJTIM HAJDARI