Enderra Vjeshte – Mark Gjetja
Enderra Vjeshte .
Ti vjeshte e bekuar reze arte,
erdhe e begate me ngjyra plote , mbushe plote me fruta te embela si mjalte ,mbushe dashuri kjo zemra jote.
Udhtoj me ty nates me hené , ne shtratin tend shpesh here pushoj , sa here kujtoj enderat qe pas
i kam lene,
ti je stina me e bukur qe une dashuroj.
Kur gjumi me merr ne shtratin tend te drunjet ,
dhe enderat e mia , sapo te me vijne,
do hidhem ne krahet e tu te buté , e bashke me dallendyshet do marre arratine.
Ne vendin tim te ngrohte dua te kethehem , ballkonin per dallendyshet do e le
me xhama do e mbylle qe shtepia mire te nxehet , qe dallendyshet te mos ftohen te mos ikin mé.
Kur dielli te dale e rezet ti shperndaje ,
me mijera km se bashku do udhetojmé, do ti bashkojme zemrat atdheut ne çdo skaj ,
malli e dashuria kurr zdo na mungoje.
Vjeshten e due se ne vjeshte une linda , shijen e frutave , vjeshtes do e mbjelle, as njehere me vjeshten une nuk u grinda ,
aromen e saje , gjithmone do e percjellé.
Ty vjeshte fisnike me padurim te prita , dhe kur shirat permbyten e bien pa pushim ,pastrojne qiellin nga pluhurat mbi rruget e pista , dhe natyres i japin te bukurin ndriçim.
Dhe kur enderrat bredhin rrugeve pa mbarim , qielli mbushe me yje neteve te gjata,
bashke punim vere gjeré ne agim , me buze ngjyre trandafili me puthje te zjarrta.
Ne vjeshte me erdhe me fustan nuserie,
e bardhe si bora si drité e perendise,
stina me e bukur me enderra lumturie ,
aromé e sajé si vale e dashurisé.
20 Tetor 2020te .