Gulçet e shpirtit ! – Abdi Përgjegja
Gulçet e shpirtit !
As sonte
s’më gjen shpirti qetësi,
s’ka efekt toksina e vargjeve t’përhershme.
S’vlejnë kafet,nikotina në hundë e mushkri,
po m’vret kjo mirësi e rrejshme!
Më ka ikë
eleganca e vargut,
asnjë maskë nuk ma fsheh brengën.
Sikur ja kam shit shpirtin qoftëlargut,
a një kuçedër ma ka pre kangën.
E ndjej se janë
tendos telat e kitarës,
e gishtat luajnë sikur i kap artriti.
Dhunshëm kërcasin shkronjat tastjerës,
çlirojnë gulçet që m’dalin prej shpirti.
Heshtin mjerisht
ata që duhet tè flasin,
ndërsa çirren ata që duhet tè heshtin.
E ma fort ndjej gishtat e mi të kërcasin,
pa mundur tè kuptoj qajnë apo qeshin!
As sonte
s’më gjeti shpirti qetësi
e shtrydhet si limoni që s’ka më lëng.
Pikë-pikë e dhurova ndër vite në poezi,
e për vete shtova ma shumë një breng’.
Abdi Përgjegja